NSA w wyroku z dnia 8 maja 2015 r. oddalił skargę kasacyjną spółki, której fiskus ograniczył prawo do kosztów podatkowych poniesionych na doradztwo podatkowe. Sprawa dotyczyła spółki, która w zeznaniu rocznym wykazała koszty poniesione na usługi doradcze i konsultacje prawne, związane z planowanym przez spółkę nabyciem udziałów innej firmy.

Fiskus ograniczył wydatki spółki do 1/3, gdyż zauważył, że spółka planowała tę inwestycję wspólnie z dwoma funduszami. Uznał więc, że koszty powinny zostać podzielone proporcjonalnie. Spółka tłumaczyła, że każdy z nowych udziałowców samodzielnie prowadził negocjacje i na własny koszt przygotowywał projekty umów inwestycyjnych i innych dokumentów potrzebnych do zbadania przejmowanej spółki.

Fiskus uznał zapewnienia spółki za niewiarygodne, gdyż były sprzeczne z zeznaniami świadków, a ponadto ze składanych ofert wynikało wprost, że wspólne nabycie udziałów było planowane już na etapie ofertowania (powołano konsorcjum). Stanowisko takie zostało potwierdzone przez WSA w Gliwicach, a następnie przez sad kasacyjny. W uzasadnieniu stanowiska NAS zwrócił uwagę na fakt, że warunkiem zaliczenia wydatków do kosztu jest nie tylko jego poniesienie, ale i jego adekwatny związek z osiągniętym przychodem. Podkreślił również, że obowiązek udowodnienia tego związku, lub przynajmniej uprawdopodobnienia, leży po stronie spółki. Wyrok jest prawomocny.

Wyrok NSA z dnia 8 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 864/13

Źródło: Rzeczpospolita, 12 maja 2015 r., s. C4