Przedmiotowa sprawa dotyczyła Wnioskodawczyni, która jest właścicielką budynku mieszkalno-usługowego przeznaczonego pod wynajem. Nie prowadzi ona działalności gospodarczej i podlega społecznemu ubezpieczeniu dla rolników. Wszelkie kwestie związane z pozyskiwaniem najemców, administrowaniem obiektem oraz rozliczeniami z klientami Wnioskodawczyni zleci wyspecjalizowanej firmie, ograniczając się wyłącznie do podejmowania decyzji strategicznych związanych z budynkiem.
Wątpliwość dotyczyła wyboru formy opodatkowania:
Przepisy ustaw podatkowych nie definiują, ile lokali można wynajmować oraz jaką kwotę można uzyskiwać z ich najmu, żeby nie został on uznany za działalność gospodarczą. Izba Skarbowa w indywidualnej sprawie uznała, że kobieta prowadzi najem prywatny, a budynek przeznaczony pod wynajem nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej. Jeśli wynajmowany składnik majątku byłby związany z działalnością gospodarczą, przychód z jego wynajmu stanowiłby zawsze przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto nie ma cech, które pozwalałyby przyjąć, że działalność Wnioskodawczyni przybiera formę na tyle zorganizowaną i ciągłą, aby można ją było zakwalifikować jako wykonywanie działalności gospodarczej.
Po przeanalizowaniu sprawy, Izba Skarbowa stwierdziła, że zostały spełnione wszystkie przesłanki, pozwalające na opodatkowanie dochodów z najmu zarówno jako dochody z najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., jak i na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Źródło: Interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 07.10.2016r., sygn. akt 2461-IBPB-1-1.4511-483.2016.1.ZK
Artykuł na Rzeczpospolita Online
Autorzy: Marta Wiącek, Wojciech Kosarzecki