Podczas kontroli podatkowej w jednej ze Spółek organ podatkowy wszczął wobec niej postępowanie podatkowe, wskazując, że spółka zaniżyła wysokość przychodów. Sprawa dotyczyła nieodpłatnego otrzymania gwarancji bankowej oraz korporacyjnej w związku z zaciągnięciem przez Spółkę kredytu. Organ pierwszej instancji uznał, że Spółka uzyskała przysporzenie majątkowe - świadczenie mające konkretny wymiar finansowy, które podlega opodatkowaniu.

W ocenie Spółki podmioty udzielające gwarancji (poręczenia), dokonałyby świadczenia w momencie ewentualnej realizacji gwarancji. Jeśli podmioty poręczające nie podejmą działań związanych z realizacją poręczenia, to do otrzymanego nieodpłatnego świadczenia w Spółce nigdy nie dojdzie.

Stanowisko Spółki zakwestionowały sądy obu instancji, wskazując, że podstawową cechą nieodpłatnego świadczenia jest sytuacja, w której otrzymujący przysporzenie nie jest zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, a jednym ze źródeł przychodów banków oraz przedsiębiorstw są prowizje i opłaty, które pobierają m.in. za udzielenie gwarancji. Skoro czynność taka ma określoną cenę (wartość gwarancji), a Spółka była zwolniona z jej opłaty, to w tym momencie powstało nieodpłatne świadczenie, które jest opodatkowane.

Źródło:

Wyrok NSA z dnia 31 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 1263/15

Artykuł na Gazeta Prawna Online

Autorzy: Marta Wiącek, Anna Ganczarska