Spór dotyczył kwestii wysokości kosztów podatkowych dotyczących wniesienia wierzytelności otrzymanej w postaci darowizny w zamian za objęcie udziałów w spółce.

Według podatnika w przypadku objęcia udziałów w spółce z o.o. w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności otrzymanej w darowiźnie, zobowiązany jest on rozpoznać przychód na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, ale jednocześnie przysługiwać mu będzie prawo do pomniejszenia powyższego przychodu o koszty na podstawie. Art. 22 ust. 1e pkt. 3 ustawy o PIT. W związku z czym, dochodu nie będzie, gdyż koszt wyniesie tyle samo co przychód – więc obowiązek zapłaty PIT nie powstanie.

Urząd Kontroli Skarbowej w Poznaniu jednak był odmiennego zdania, uznał, iż podatnik nie ujawnił podstawy opodatkowania z tytułu objęcia udziałów, przez co bezpodstawnie zaniechał uiszczenia podatku. Według organu przepis art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT nie daje prawa do uznania za koszt podatkowy wartości składnika majątku, który wnoszący do spółki otrzymał nieodpłatnie – w postaci darowizny.

Stanowisko fiskusa potwierdził również WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 3 grudnia 2014 roku oraz następnie NSA w wyroku z 6 czerwca 2017 roku. Orzeczenie jest prawomocne.

Źródło:

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2014 r. o sygn. I SA/Po 575/14

Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2017 r. o sygn. II FSK 1364/15

Artykuł na Gazeta Prawna Online

Autorzy: Piotr Ryniewicz, Anna Ganczarska